Rajko Petrov Nogo laureat Disove nagrade za 2020.
- Detalji
- Kategorija: Gradska biblioteka
- Objavljeno sreda, 29 april 2020 10:00
- Pogodaka: 3113
Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis”, Odbor 57. Disovog proleća i Žiri Disove nagrade obaveštavaju javnost da je laureat Disove nagrade za 2020. godinu pesnik Rajko Petrov Nogo.
Žiri za dodelu Disove nagrade za 2020. godinu u sastavu: dr Nedeljka Bjelanović, naučni saradnik Instituta za književnost i umetnost u Beogradu, Đorđe Nešić, pesnik, direktor Kulturnog i naučnog centra „Milutin Milanković” u Dalju i dr Jovan Delić, redovni profesor Filološkog fakulteta u Beogradu, na sednici od 28. februara 2020. godine u Beogradu i elektronskoj sednici održanoj 23. aprila 2020. godine, doneo je jednoglasnu odluku da se Disova nagrada za 2020. godinu dodeli RAJKU PETROVU NOGU za njegovo celokupno stvaralaštvo, a povodom pojave triju pesničkih knjiga u 2019. godini: Moždani udar, „Pravoslavna reč”, Novi Sad, 2019; Dokumentarni detalji, „Novosti”, Beograd, 2019. i Pozni stihovi, „Štampar Makarije”, „Obodosko slovo”, i „Hercegovina izdavaštvo”, Beograd-Podgorica-Trebinje, 2019.
Ovim trima knjigama Rajko Petrov Nogo je pesnički obeležio prethodnu godinu i tako obavezao Žiri da upiše njegovo ime među dobitnike Disove nagrade – ime koje je toj nagradi više nego upadljivo nedostajalo.
Nagrada laureatu Disove nagrade, Rajku Petrovu Nogu, kao i ostalim laureatima na konkursima 57. Disovog proleća za nagradu Mladi Dis, esej o Disu i literarnim učeničkim radovima, biće dodeljena na svečanosti u Čačku nakon okončanja vanrednog stanja i u skladu sa odlukama nadležnih institucija. Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis” i Odbor 57. Disovog proleća blagovremeno će obavestiti javnost o datumu i programu manifestacije u 2020. godini.
RAJKO PETROV NOGO
- biografija -
Rajko Petrov Nogo rođen je 13. maja 1945. godine u Borijama kod Kalinovika, u Hercegovini. Osnovnu školu završio je u Nevesinju, a Učiteljsku školu 1963. godine u Sarajevu. Na sarajevskom Filozofskom fakultetu diplomirao je 1968. godine na odseku za Jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik. Magistrirao je 1977. godine, na Filološkom fakultetu u Beogradu. Radio je kao urednik u Izdavačkom preduzeću Veselin Masleša od 1972. do 1982. godine, zatim kao urednik beogradskog BIGZ -a od 1982. do 1999. godine.
Preselio se 1982. godine iz Sarajeva u Beograd.
Od 2000. godine predaje poeziju i kritiku na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske izabran je 27. juna 1997, a za redovnog 21. juna 2004. godine. Član je Udruženja književnika Srbije.
Među značajnije zbirke pesama Rajka Petrova Noga ubrajaju se Zimomora (1967), Zverinjak (1972), Rodila me tetka koza, pjesme za djecu (1977), Bezakonje (1977), Lazareva subota (1989), Na kapijama raja (1994), Nek pada snijeg gospode (1999), Neodremano oko (2002), U Vulovome dolu – izabrane i nove pjesme (2005), Moždani udar (2019), Dokumentarni detalji (2019).
Priredio je Srpske junačke pjesme, Antologiju srpskih junačkih pjesama, Pjesme Alekse Šantića, Poeziju i prozu Branka Ćopića, Sonete i poeme Skendera Kulenovića, Oči na oba sveta – izbor iz poezije i putopisne proze Jovana Dučića... Autor je memoarske proze Zapiši to Rajko (2011), knjige eseja Zapiši i napiši, S mene na uštap, a Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani” iz Kraljeva je 2004. godine priredila zbornik Rajko Petrov Nogo – pesnik.
Dobitnik je 23 pesničke nagrade među kojima su najznačajnije: Nagrada Petar Kočić, Brankova nagrada, Zmajeva nagrada, Nagrada Vukove zadužbine, Nagrada Milan Rakić, Nagrada Branko Miljković, Nagrada Isidora Sekulić, Nagrada Meša Selimović, Nagrada Despotica Mati Angelina, Nagrada Jelena Balšić...
TVOJE SE TUŽBALICE
KO USPAVANKE ČUJU
Od žutokljunca zar ni orao ni soko
Ni utva zlatokrila
Zar strašilo si tek što u svet blene razroko
Već salomljenih krila
Vran gavran dis grakće po tvome razbojištu
I zlo u kljunu nosi
Očerupane sove od nesreće se bištu
U svakoj tvojoj glosi
Tvoje se tužbalice ko uspavanke čuju
Na crne glase na gavrane je sviko
I petao na krovu
Jesi li slepi soko koga i vrane kljuju
Njište izdani konji Zar ih ne pozna niko
Ni ruku damjanovu
